Së bashku me mësimet dhe praktikat e budizmit dhe komunitetit të praktikuesve, Budizmi gjithashtu komunikon përmes tregimeve, miteve dhe simboleve.
Kur shohim artin Budist ose lexojmë tekste Budiste, shpesh hasim një sferë shumë të ndryshme nga ajo e mësimeve dhe praktikave të tij. Kjo është sfera e mitit dhe simbolit, e cila na flet në një nivel më të thellë sesa vetëm vetëdija e vetëdijshme.
Janë tre elementë kryesorë në tablonë e ekzistencës që ofron Budizmi. E para është jeta e zakonshme, në të cilën jetojmë dhe luftojmë, të cilën budizmi e quan Samsara. Jetët tona, dhe gjithçka që shohim rreth nesh, karakterizohen nga Tre Shenjat e Ekzistencës. Ato janë të përhershme dhe ne jemi subjekt i pleqërisë, sëmundjes dhe vdekjes; ato janë të parëndësishme dhe të pakapshme, pa ndonjë thelb fiks; dhe si rezultat ato janë thellësisht të pakënaqshme. Elementi i dytë i tablosë Budiste është Nirvana, gjendja e Budësisë që është krejtësisht e lirë nga vuajtjet dhe e përfaqësuar nga Buda. E treta është rruga që të çon nga Samsara në Nirvana, e cila formulohet në mënyra të ndryshme si Udha e Trefishtë dhe Udha e Tetëfishtë.
Kjo hartë themelore Budiste qëndron në themel të gjithçkaje që hasim në Budizëm. Fokusi i mësimeve Budiste është Udha, por ne kujtohemi vazhdimisht për natyrën e Samsarês dhe mundësinë e Nirvanës. Por Budizmi e sjell atë në jetë përmes historisë ose mitit të tij qendror: Jeta e Budës.
Kjo histori mitike e jetës gjurmon udhëtimin shpirtëror të Budës deri në Zgjimin nën pemën Bodi. Budistët e tregojnë historinë përsëri dhe përsëri, sepse, si të gjithë mitet e mëdha, ajo është e pasur në kuptim dhe ofron një hartë simbolike të rrugës që të gjithë Budistët marrin përsipër të ndjekin.
Disa elemente të tregimit janë në dukje realiste; të tjerat janë më simbolike, si p.sh. takimi i Budës së ardhshëm me figurën djallëzore të Marës, që e nxit atë të kthehet prapa pikërisht kur të ketë arritur në pragun e Përndritjes. Histori të tjera mitike ose legjendare Budiste përshkruajnë jetët e mëparshme të Budës.
Gjatë gjithë historisë, Budistët i kanë përshkruar këto histori në mënyrë artistike. Imazhi qendror Budist është Buda i ulur, i cili shfaqet në miliona faltore dhe siguron pikën qendrore për tempujt në të gjithë botën Budiste. Këto imazhe janë të famshme për ndjenjën e paqes që nxjerrin. Për Budistët, ata shprehin të gjitha cilësitë e Përndritjes dhe janë një fokus i ritualeve devocionale Budiste.